چرند وپرند
با اجازه ی مرحوم دخو
تاریخ نگار عاقل و ناقل
عرض شود خدمت منور شما که از قدیم و ندیم گفته اند که عقل ملکه ی ذهن است و آدم عاقل کسی است که از عقلش استفاده کند و آن را فرا روی خویش قرار دهد. جناب عقل به ما میگوید که هر کاری حسابی دارد و کتابی. از محسنات عقل هم البته این است که همیشه سود و زیان هر کاری را می سنجد. مثلا شما اگر به عقلتان رجوع کنید به شما می گوید که اولا تاریخ را تاریخ نگاران می نویسند و دوما هر تاریخ نگاری به مانند هر موجود دو پای دیگر یک دستگاهی درش تعبیه شده که آنرا شکم و یا معده نامند که برای پر کردنش به یک سری مخلفات نیاز است. هم چنین این جناب عقل به ما میگوید که هر آدمی یک مهارتی دارد که از طریق آن باید برای مخلفات مورد نیاز جناب معده خرجی فراهم نماید.
کسی که تاریخ می نگارد هم البته از این قاعده مثتثنی نیست. مثلا شما اگر یک تاریخ نگار را ببینید که بجای نان در آوردن از طریق نگارش تاریخ و نقالی کردن ، رفته و کله ی سحر توی دکه ی بنایی ایستاده حتما به خودتان می گویید یک جای کله ی این آدم ایراد دارد و عقلش کم است. پس آدم ناقل تاریخ باید حتما عاقل هم باشد و به فرمان جناب عقل گردن بگذارد. آدم عاقل ناقل تاریخ اگر نتواند از نگارش تاریخ خرجی مخلفات معده را فراهم کند حتما یک چیزیش می شود.البته ما فضول مملکت نیستیم . ایضا وکیل و وصی کسی هم نبوده و نیستیم . اما از آنجا که مروت رسم مردان است. با خواندن تحریرات جدید یک تاریخ نگار این مرز و بوم بنام نامی علی میرفطرس در رابطه با کودتای ( ببخشید خیزش خود جوش ملی ) 28 امرداد 1332 تحت عنوان دکتر محمّد مصدّق؛ آسيب شناسی يک شکست (بخش آخر)، ۲۸ مرداد ۳۲؛ کودتا؟ يا خيزش ِ خودجوش ِ مردم؟ (۳)، علی ميرفطروس
http://news.gooya.com/politics/archives/2007/09/063047.php
به مروتمان برخورد و خواستیم با مراجعه به کلام ناقصمان ادای دینی کرده باشیم به روح پر فتوح شعبان بی مخ مشهور( ببخشید منظورمان جناب آقای شعبان جعفری مرحوم بود ) که بنده ی خدا با همان بی سوادی و عقل کمش همان غروب 28 امرداد تشخیص داده بود که چه خیزش ملی قهرمانانه ای را راه انداخته است و حالا بعد از حدود 50 سال اگر کسی بیاید و بخواهد این وقایع نگاری را به عنوان یک کشف جدید به خورد خلق الله بدهد البته کم لطفی و حق نشناسی وافری است در حق کاشف اولیه. و از آنجا که ما سالهاست در بلاد خارجه ساکن هستیم و به حق طبع و نشر و مقولات این چنینی آشنا شده ایم خواستیم حقالکشف آقای جعفری مرحوم ضایع نشود و به نگارش این سطور پرداختیم و گر نه ما نه فضول مملکتیم و نه هم این چیزها به ما مربوط است.
با اجازه ی مرحوم دخو
تاریخ نگار عاقل و ناقل
عرض شود خدمت منور شما که از قدیم و ندیم گفته اند که عقل ملکه ی ذهن است و آدم عاقل کسی است که از عقلش استفاده کند و آن را فرا روی خویش قرار دهد. جناب عقل به ما میگوید که هر کاری حسابی دارد و کتابی. از محسنات عقل هم البته این است که همیشه سود و زیان هر کاری را می سنجد. مثلا شما اگر به عقلتان رجوع کنید به شما می گوید که اولا تاریخ را تاریخ نگاران می نویسند و دوما هر تاریخ نگاری به مانند هر موجود دو پای دیگر یک دستگاهی درش تعبیه شده که آنرا شکم و یا معده نامند که برای پر کردنش به یک سری مخلفات نیاز است. هم چنین این جناب عقل به ما میگوید که هر آدمی یک مهارتی دارد که از طریق آن باید برای مخلفات مورد نیاز جناب معده خرجی فراهم نماید.
کسی که تاریخ می نگارد هم البته از این قاعده مثتثنی نیست. مثلا شما اگر یک تاریخ نگار را ببینید که بجای نان در آوردن از طریق نگارش تاریخ و نقالی کردن ، رفته و کله ی سحر توی دکه ی بنایی ایستاده حتما به خودتان می گویید یک جای کله ی این آدم ایراد دارد و عقلش کم است. پس آدم ناقل تاریخ باید حتما عاقل هم باشد و به فرمان جناب عقل گردن بگذارد. آدم عاقل ناقل تاریخ اگر نتواند از نگارش تاریخ خرجی مخلفات معده را فراهم کند حتما یک چیزیش می شود.البته ما فضول مملکت نیستیم . ایضا وکیل و وصی کسی هم نبوده و نیستیم . اما از آنجا که مروت رسم مردان است. با خواندن تحریرات جدید یک تاریخ نگار این مرز و بوم بنام نامی علی میرفطرس در رابطه با کودتای ( ببخشید خیزش خود جوش ملی ) 28 امرداد 1332 تحت عنوان دکتر محمّد مصدّق؛ آسيب شناسی يک شکست (بخش آخر)، ۲۸ مرداد ۳۲؛ کودتا؟ يا خيزش ِ خودجوش ِ مردم؟ (۳)، علی ميرفطروس
http://news.gooya.com/politics/archives/2007/09/063047.php
به مروتمان برخورد و خواستیم با مراجعه به کلام ناقصمان ادای دینی کرده باشیم به روح پر فتوح شعبان بی مخ مشهور( ببخشید منظورمان جناب آقای شعبان جعفری مرحوم بود ) که بنده ی خدا با همان بی سوادی و عقل کمش همان غروب 28 امرداد تشخیص داده بود که چه خیزش ملی قهرمانانه ای را راه انداخته است و حالا بعد از حدود 50 سال اگر کسی بیاید و بخواهد این وقایع نگاری را به عنوان یک کشف جدید به خورد خلق الله بدهد البته کم لطفی و حق نشناسی وافری است در حق کاشف اولیه. و از آنجا که ما سالهاست در بلاد خارجه ساکن هستیم و به حق طبع و نشر و مقولات این چنینی آشنا شده ایم خواستیم حقالکشف آقای جعفری مرحوم ضایع نشود و به نگارش این سطور پرداختیم و گر نه ما نه فضول مملکتیم و نه هم این چیزها به ما مربوط است.
No comments:
Post a Comment