نگاه تو

نگاه تو

در نگاه غمگینت

ستاره می میرد

آنگاه که راز نهفته را پنهان می کنی

و من بغل بغل ستارها را در نگاه تو می چینیم

با دستانی ملتهب

وقتی که از مژگانت فرو می ریزند

می گویند

"ستاره ای که مرده است، مرده است "

بیهوده از برای چه تقلا میکنی

برای همیشه ستاره را فراموش کن

من اما دیده ام دستان گرمی را

_آنچنان سوزان-

که شعله بر اندام ستاره می پاشد

دیده ام و خواهم دید

روان آبستن آفرینش را

که با دمی سوزناک

بر خاکستر سرد ستارگان بر می دمد

و ستارگان گر گرفته را

بر دامن آسمان می کارد

آنگاه من ستارگان گر گرفته را بغل بغل میچینم

بر دوار زمان می گذارم

و دنیایی دیگر را می آغازم

دنیایی که ستارگانش از نگاه غمگین تو

نور به عاریه خواهند گرفت

و هستی در نگاه تو خواهد شکفت

می دانم